Hurşit Güneş (03 Kasım 2006) : "Türkiye'de yabancılar sürekli banka alıp duruyor. … Bu süreç, kimilerini kaygılandırırken, kimilerini farklı nedenlerle sevindiriyor. Önce sevinenlerin nedenlerini anlayalım. Birincisi, patronların eline nakit geçiyor. Hatta kimileri banka geliştirerek çok ciddi kârlar yapıyor. Kısa sürede maliyetinin birkaç katına bankasını satanlar oluyor. İkincisi, bankacılık kesiminde hâlâ sermaye yapıları çok güçsüz. Patronların elinde bankaya koyacak ek sermaye olanağı bulunmuyor. Yani ancak satarsa bu yükten kurtulacak. Üçüncüsü, bankacılık sanıldığının aksine yeterince kâr sağlamıyor. Çok daha verimli alanlar bulunabilir. Kaldı ki, hâlâ finans kesiminin boyutu küçük.”
Ben bu konuyu, Türkiye’de iş yapan ama geçen yılın sonunda, “bu piyasa artık bitti” diyerek dikkatini Batı Afrika’ya çeviren bir İngiltere bankasının, genel müdürüne sordum: “Neden alıyorlar? Neden bu kadar büyük fiyatlar ödemeyi kabul ediyorlar?”. Aldığım cevap son derece ilginç ve ilginç olduğu kadar da korkutucuydu, kanımı dondurdu: “Bu fiyatları veriyorlar çünkü yalnıza banka almıyorlar. Satanlar ruhlarını da birlikte satıyor”. Ben bu “ruhlarını da satıyorlar” ifadesini açıklamasını istediğimde, genel müdür gülümsedi ve tekrarladı “Ruhlarını da satıyorlar” ve daha başka bir şey söylemedi…
Siz ne dersiniz?
No comments:
Post a Comment